Zakaz prowadzenia pojazdów a blokada alkoholowa

Wciąż duży odsetek przestępstw stanowią przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Wiele z nich związanych jest z nietrzeźwością kierowców, co wiąże się z zastosowaniem przez sąd w sprawie karnej środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów.

Zakaz prowadzenie pojazdów

Kodeks karny w art. 42 wymienia przypadki zastosowania zakazu prowadzenia pojazdów, zaś art. 43 określa granice czasowe stosowania tego i innych środków karnych. Konkretny wymiar zakazu prowadzenia pojazdów zależny jest od rodzaju przestępstwa, okoliczności zdarzenia oraz postawy i właściwości osobistych sprawcy. Warto pamiętać, iż skorzystanie z pomocy adwokata – obrońcy ma duże znaczenie dla obrony swoich praw w kontekście walki o uniewinnienie lub jak najniższy wymiar kary.

Blokada alkoholowa

Co jednak w sytuacji, gdy sąd uzna oskarżonego winnym zarzucanego mu czynu – np. spowodowania wypadku drogowego pod wpływem alkoholu i wymierzy środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów? Wówczas z pomocą przychodzi Kodeks karny wykonawczy, a konkretnie art. 182 a, który stanowi:

§ 1. Jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów był wykonywany przez okres co najmniej połowy orzeczonego wymiaru, a w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów orzeczonego na podstawie art. 42 § 3 lub 4 Kodeksu karnego przez okres co najmniej 10 lat, sąd może orzec o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, o której mowa w art. 2 pkt 84 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110), jeżeli postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. Przepis art. 182 § 1 stosuje się odpowiednio. § 2. W przypadku orzeczenia sądu o dalszym wykonywaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, zakazu tego nie stosuje się w przypadku prowadzenia pojazdów wykorzystywanych do nauki jazdy i egzaminowania, jeżeli skazany jest osobą szkoloną lub egzaminowaną w trybie przewidzianym przepisami ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2019 r. poz. 341, 622, 1287 i 2020) lub ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140). § 3. Jeżeli skazany rażąco naruszył porządek prawny w zakresie dotyczącym bezpieczeństwa ruchu drogowego, w szczególności popełnił przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, sąd może orzec o uchyleniu sposobu wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów w postaci, o której mowa w § 1. Przepis art. 182 stosuje się odpowiednio. § 4. Na postanowienie sądu w przedmiocie, o którym mowa w § 1 i 3, przysługuje zażalenie.

Po upływie co najmniej połowy okresu, w którym był wykonywany zakaz prowadzenia pojazdów, można ubiegać się przed sądem o orzeczenie wykonywania tego zakazu wobec pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową. W przypadku, gdyby zakaz był orzeczony dożywotnio, uprawnienie powyższe przysługuje po upływie co najmniej 10 lat wykonywania tego zakazu. W praktyce oznacza to sytuację, iż w razie wydania takiego orzeczenia przez sąd zakaz dotyczy jedynie pojazdów, które nie są wyposażone w blokadę alkoholową. Blokadę taką, tzw. alkolock, należy wobec tego założyć w swoim samochodzie i po uprawomocnieniu się orzeczenia oraz odzyskaniu uprawnień do kierowania samochodem można użytkować jako kierowca samochód.

Zapraszamy do kontaktu z adwokatem Maciejem Migusem w sprawach karnych oraz związanych z zatrzymaniem prawa jazdy, jazdą pod wpływem alkoholu oraz blokadą alkoholową.